Dominique Glas
Het geven van trainingen die een raakvlak hebben met mijn werk in de gespecialiseerde jeugdzorg is voor mij een zeer verrijkende aanvulling op mijn werk als jeugdprofessional. Het overdragen van kennis vanuit de theorie en vanuit mijn dagelijkse praktijk aan collega’s in het werkveld vind ik heerlijk om te doen. Hen daarmee een stap verder brengen in het werken aan veiligheid binnen gezinnen, daar doe ik het voor.
Ieder kind heeft het recht om op te groeien binnen een veilige omgeving.
Zorgen voor directe, stabiele en langdurige veiligheid vraagt om een lange adem. Het is van belang dat alle professionals om het gezin heen hier aandacht en oog voor hebben, blijven houden en dit bespreekbaar kunnen maken. Door het uit de taboesfeer te halen en er open over in gesprek te gaan, werk je al aan veiligheid. Maar hoe doe je dat………?
Basishouding
Iedere nieuw gezin is weer een uitdaging en een puzzel. De tools en theorie die ik je leer in de trainingen geven je de handvatten voor hoe je hier gestructureerd mee aan de slag kan gaan.
Aansluiten bij ouders, oprecht geïnteresseerd luisteren vanuit een open en onbevooroordeelde houding is de basishouding. Die heb je nodig om in samenwerking met ouders in kaart te brengen wat de zorgen en ook de krachten zijn.
Ouders en kinderen voelen zich erkent en durven open te staan om samen met jou op zoek te gaan naar wat er wel goed gaat in hun leven en wat lastig is, wat in het verleden goed gewerkt heeft en wat hen mogelijk nu weer zou helpen. En door welke mensen zij zich gesteund hebben gevoeld en hoe deze mensen bijdragen aan het terugbrengen van veiligheid.
Werken aan veiligheid vraagt om samenwerken met de ouders, de kinderen, het netwerk, de andere betrokken professionals en je collega’s. Werken aan veiligheid doe je niet alleen.
Traumasensitief
Traumasensitief hulpverlenen is een cruciaal onderdeel van het werken aan veiligheid. De gevolgen van trauma op het dagelijks functioneren en de mentale en fysieke gezondheid van volwassenen en kinderen is lange tijd onvoldoende onderkend. Ouders en kinderen voelen zich onbegrepen door hun omgeving en de hulpverlening, behandelingen slaan niet aan, ouders en kinderen raken ‘hulpverleningsmoe’.
Het door de zogenaamde traumabril kunnen kijken naar het gedrag van ouders en hun kinderen, heeft mij zeer veel opgeleverd in mijn samenwerking met ouders en kinderen. Gedrag kunnen duiden en uitleg kunnen geven aan ouders en kinderen over wat de impact van trauma is op de (hersen)ontwikkeling, geeft ze een stukje grip terug op hun eigen leven. Het geeft hun houvast en hoop op de moeilijke weg naar meer veiligheid.
In de trainingen die ik geef kan ik putten uit mijn jarenlange ervaring in het crisiswerk als begeleider van crisispleeggezinnen, als ambulant werker van gezinnen waar grote zorgen zijn over de veiligheid. Maar ook vanuit het geven van de training van Zorgen voor getraumatiseerde kinderen.
Signs of Safety
Momenteel ben ik werkzaam als jeugdhulpverlener bij het SAFE team van Kenter Jeugdhulp en ben ik betrokken bij het trainen en implementeren van het Traumasensitief Hulpverlenen binnen de gehele organisatie van Kenter Jeugdhulp. Tevens begeleid ik Gedragen Plan trajecten in samenwerking met andere ketenpartners.
Ik werk vanuit de Signs of Safety benadering en de oplossingsgerichte benadering. Dit maakt dat ik kan aansluiten bij de vragen en dilemma’s die de deelnemers tijdens de training naar voren brengen. Samen met de deelnemers zal ik op zoek gaan hoe de focus op veiligheid en traumasensitief hulpverlenen binnen het eigen werk en de organisatie gewaarborgd kan gaan worden.